Cliëntgerichte psychotherapie
Cliëntgerichte psychotherapie is persoonsgericht, procesgericht en pragmatisch. Persoonsgericht betekent in de eerste plaats dat de cliënt als persoon centraal staat. In de tweede plaats betekent het dat de cliënt zelf bepaalt wat hij of zij wel en niet in de therapie aan de orde wil stellen, wat hij met de therapie wil bereiken, hoe ver hij of zij daarin wil gaan, enzovoorts. Procesgericht wil zeggen dat de therapie een proces is dat erop gericht is het denken, voelen en handelen te (her)integreren. Pragmatisch houdt in dat de therapeut niet aan één manier van werken vastzit, maar meerdere benaderingswijzen kent.
Belangrijker dan de aard van de klacht, is dat de cliënt bereid en ook voldoende in staat is om in een therapeutisch contact over zichzelf na te denken en stil te staan bij de eigen gevoelens.
Cliëntgerichte psychotherapie werd tot voor kort Rogeriaanse psychotherapie genoemd, naar haar belangrijkste grondlegger, de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers.
Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat mensen baat hebben bij een cliëntgerichte psychotherapie voor onder andere depressies, conflicten met anderen, angstgevoelens, te weinig zelfvertrouwen, (vage) lichamelijke klachten, slaapproblemen, onverwerkte trauma’s, moeilijkheden op het werk en/of thuis en stress.
De cliëntgerichte psychotherapie duurt doorgaans langer dan de klachtgerichte psychotherapie. De therapie kan een half jaar tot enkele jaren duren. Vijfentwintig sessies (ruim een half jaar) is doorgaans voldoende bij de meest voorkomende klachten.